تلحین

تلحین . [ ت َ ] (ع مص ) به آواز خوش و حزین خواندن ، یقال : لحن فی قرائته ؛ ای طرب فیها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تغییر دادن کلمه است برای زیبائی صدا و این عمل مکروه و بدعت است .(از تعریفات جرجانی ). || به خطا نسبت کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).