تلقحلغتنامه دهخداتلقح . [ ت َ ل َق ْ ق ُ ] (ع مص ) آبستن وار نمودن ناقه . || منسوب کردن کسی را به گناه ناکرده . || بدست اشاره کردن در سخن گفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
