تلوللغتنامه دهخداتلول . [ ت ُ ] (ع اِ) ج ِ تل . (اقرب الموارد) : و تنبت فی مواضع قریبة من البحر و فی تلول . (ابن البیطار،یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تل و تلال شود.
