تل

تل . [ ت َل ل ] (ع مص ) بر روی افکندن . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). بر زمین زدن کسی را یا برگردن و روی افکندن او را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || فروخوابانیدن ناقه را. || متهم کردن کسی را به امر زشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || انداختن چیزی را در دست کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || تضرع . (از اقرب الموارد). || ریختن و افتادن و ساقط شدن . || خوی برآوردن پیشانی کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || فروهشتن رسن در چاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).