تماجعلغتنامه دهخداتماجع. [ ت َ ج ُ ] (ع مص ) باهم بیباکی نمودن و فحش گفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تماجن . (اقرب الموارد). رجوع به تماجن و تمازح شود.
