تمغرلغتنامه دهخداتمغر. [ ت َ م َغ ْ غ ُ ] (ع مص ) بخون سرخ گردیدن ودر حدیث یأجوج و مأجوج : فرموا بنبالهم فخرت علیهم متمغرة دماً؛ ای محمرة بالدم . (از اقرب الموارد).
