تمنائیلغتنامه دهخداتمنائی . [ ت َ م َن ْ نا ] (اِخ ) شاعری است حروفی و براثر سخنان کفرآمیز با چندتن دیگر محکوم به قتل و سوختن گردید (در زمان سلطان بایزید اول ). رجوع به تاریخ ادبیات ایران تألیف برون ترجمه ٔ حکمت ص 400 شود.
