تمنا. [ ت َ م َن ْ نا ] (اِخ ) میرزا محمدی اجدادش ایرانی بودند و در کابل متولد شد و به دهلی رفت و در سال 1160 درگذشت . از اوست : چون تمنا را به بزم خویش گریان دید گفت کین مرا رسوای عالم کرد بیرونش کنید. (از قاموس الاعلام ترکی ).

تمنا

تمنا کردن

تمنا داشتن

تمنی

آرزو و شوق

تَمَنَّوْنَ

لَا يَتَمَنَّوْنَهُ

تمناپختن

تَمَنَّوُاْ

تَمَنَّىٰ

لَا تَتَمَنَّوْاْ

adital

tooth shell

چشمه کار

batel

دفینۀ بازرگانی

یکی بدو کردن

لغت‌نامه دهخدا