تمییل

تمییل . [ ت َ ] (ع مص ) میان دو کار متردد بودن تا کدام کند. (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). متردد بودن میان دو چیز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). در حدیث ابی ذر: فقرب الیه طعاماً فیه قلة فمیل فیه لقلته ؛ ای تردد هل یأکل او یترک . (اقرب الموارد). || برگردانیدن و خمانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مائل گردانیدن . (از اقرب الموارد). || شکایت کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). یقال : مامیلوا؛ ای لم یشکوا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || گمان کردن در کار. (از اقرب الموارد).