تمیلغتنامه دهخداتمی . [ ت ُم ْ می ] (ع اِ) پاره ای از موی و مانند آن که به کسی دهند تا بدان گلیم خود را درست و تمام سازد. ج ، تُمَم و تِمَم (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به تمم شود.
