تناطی

تناطی . [ ت َ ] (ع مص ) بهم پیشی گرفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تسابق . (اقرب الموارد). || مروسیدن با کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تمرس . (اقرب الموارد). || فراگرفتن سخن و بهم کشیدن آن را. یقال : تناطی الکلام ؛ اذا تعاطاه و تجاذبه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).