تنان

تنان . [ ت َ ] (اِ) ج ِ تن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
چو لشکر بیامد ز دشت نبرد
تنان پر ز خون و سران پر ز گرد.

فردوسی .

فراوان تنان زینهاری شدند
فراوان به دژها حصاری شدند.

اسدی (گرشاسب نامه ).

رجوع به تن شود.