تنبط

تنبط. [ ت َ ن َب ْ ب ُ ] (ع مص ) به نبطیان مانستن و خود را منسوب کردن به آنها. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || برآوردن سخن را. || آب بیرون آوردن از چاه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).