تنبولغتنامه دهخداتنبو. [ تَم ْ ] (اِ) نوعی از خیمه . (آنندراج ) (بهار عجم ) (از ناظم الاطباء) : باد در وی چو آب درغربال خاک بر فرق این کهن تنبو.سنجر کاشی (از آنندراج ).
