تنبیت

تنبیت . [ تَم ْ ] (ع مص ) پروردن . (تاج المصادر بیهقی ). پروردن کودک را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || درخت نشاندن .(تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || نبت اجلک بین عینیک ؛ همیشه مرگ را جلو خود ببین . (از ناظم الاطباء). مرگ را در چشم خود غرس کن . (از اقرب الموارد).