ترجمه مقاله

تنبیس

لغت‌نامه دهخدا

تنبیس . [ تَم ْ ] (ع مص ) سخن گفتن . در نفی استعمال کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). قال الراجز: ان کنت غیر صائدی فنبس . (اقرب الموارد). یقال :مانبس بکلمة. (ناظم الاطباء).
ترجمه مقاله