تنزی

تنزی . [ ت َ ن َزْ زی ] (ع مص ) شتافتن و برجستن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). توثب و تسرع ، و منه قوله :
کأن ّ فؤادَه کرةٌ تنزی
حذار البین لو نفع الحذار.

(اقرب الموارد).

تنزیة. (منتهی الارب ). رجوع به تنزیة شود.