تنسب

تنسب . [ ت َ ن َس ْ س ُ ] (ع مص ) دعوی خویشاوندی کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). دعوی کردن خویشی و نزدیکی کسی را، منه المثل : القریب من تقرب لا من تنسب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).