تنعیم

تنعیم . [ ت َ ] (ع مص ) به ناز و نعمت پروردن . (زوزنی ) (دهار) (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). فراخ و آسان زندگی گردانیدن . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). || نَعم گفتن ، یقال نعّمه ؛ ای قال له نَعَم فتنعم بذلک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).