تنفجلغتنامه دهخداتنفج . [ ت َ ن َف ْ ف ُ ] (ع مص ) نازیدن بر افزونتر از آنچه دارد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || باد سخت وزیدن : تنفجت الریح علی الناس ؛ خرجت علیهم عاصفة و هم غافلون . (از اقرب الموارد).
