تنکیعلغتنامه دهخداتنکیع. [ ت َ ] (ع مص ) تیره عیش گردانیدن کسی را به شتابانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء): نکعه عن حاجته ؛ نغصه بالاعجال . (اقرب الموارد).
