تنک روزی

تنک روزی . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ] (ص مرکب ) کسی که معاش و وجه گذران وی اندک باشد. (ناظم الاطباء) :
من آن حریف تنک روزیم که چون مه عید
تمام دور نشاطم به یک پیاله گذشت .

؟