تنک مشرب
لغتنامه دهخدا
تنک مشرب . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ م َ رَ] (ص مرکب ) مقابل فراخ مشرب . (آنندراج ) :
عقل تنک مشرب است به که چو طالب
در کف آشفتگی زمام سپارم .
رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
عقل تنک مشرب است به که چو طالب
در کف آشفتگی زمام سپارم .
طالب آملی (از آنندراج ).
رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.