ترجمه مقاله

تنگرس

لغت‌نامه دهخدا

تنگرس . [ ت َ گ َ ] (اِ) گونه ای از اَرْجَنَگ ، و تنگرس نامی است که در کرج و دره ٔ زیارت به این درخت دهند و نامهای دیگر آن ، گیزی و شال چس است . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). درختی از تیره ٔ عنابها که خواص عمومی و دارویی تیره ٔ خود را دارد و چهار گونه از این گیاه تاکنون در جنگلهای شمالی ایران شناخته شده است . گونه های مختلف این گیاه در جنگلهای شمال خراسان و استپ های اطراف تهران نیز می رویند. میوه ٔ گیاه مذکور در تداوی بعنوان مسهل مصرف می شود. ارجنگ . شال چس . شغال چس . قره میخ . قره زله . گیزی . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به جنگل شناسی کریم ساعی ج 2 ص 227، 260 و 261 و ارژن و کنگرس شود.
ترجمه مقاله