تنگس

تنگس . [ ت َ گ َ / گ ِ ] (اِ) بمعنی تنگز است که درخت پرخار باشد و گلش به کاسنی ماند. (برهان ) (آنندراج ). تنگز. (ناظم الاطباء). نام درختی است که خارهای تیز بسیار داشته باشد و رنگ گل آن به رنگ گل کاسنی است و آتش هیزمش به غایت تند و تیز بود. (از فرهنگ جهانگیری ). ارژن . (فرهنگ فارسی معین ). به فتح اول و سوم ، در کردستان به درخت ارژن اطلاق شود. (ثابتی از حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به تنگز و ارژن شود.