تنگه ٔ بغرا

تنگه ٔ بغرا. [ ت َ گ َ / گ ِ ی ِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از برگ بغرا است . (از برهان ) (آنندراج ). رشته ای که بدان آش بغرا می سازند. (ناظم الاطباء) :
قلیه صراف است و روغن مشتری
در میانْشان تنگه ٔ بغرا خوش است .

بسحاق اطعمه .

رجوع به تنگه شود.