تنگ بسته

تنگ بسته . [ ت َ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) چاروایی که آنرا زین نهاده و تنگ آنرا بسته باشند و در این حالت آماده ٔ سواری یا بار بردن است :
تا اسب تنگ بسته نگیرم ز مدح میر
نگشایم از خرک جرس هجو تنگ تنگ .

سوزنی .

ماده خری تنگ بسته را بنهادم
چنبر بگسست و از نوار فروماند.

سوزنی .