تنیس

تنیس . [ ت ِ ] (انگلیسی ، اِ) از بازیهایی که در سالن یا در هوای آزاد، بوسیله ٔ دویا چهار نفر در زمینی مسطح ، آسفالت شده یا چمن پوش و بشکل مستطیل انجام می گیرد. لفظ تنیس احتمالاً از طریق زبان فرانسوی از نام شهر قرون وسطایی تنیس در مصر سفلی گرفته شده است که منسوجاتش معروف بود و این بازی بمناسبت جنس نخستین توپهای تنیس به این نام خوانده شد. اندازه ٔ زمین تنیس برای بازی دو نفر 78 پا (فوت ) در 28 پا و برای بازی چهارنفری 78 پا در 36 پا است . وسایل بازی عبارتند از تور، راکت و توپ . تور را در نیمه ٔ زمین و بموازات عرض آن کار می گذارند، ارتفاع وسط تور از زمین سه پا است . کیفیت بازی چنین است که یکی از بازیکنان توپ را باراکت خود طبق قوانین معین از روی تور بزمین حریف می زند و حریف نیز با راکت خود توپ را برمی گرداند و این رفت و برگشت توپ آنقدر ادامه می یابد تا یکی از طرفین بازی موفق به بازگرداندن توپ به زمین حریف نشود. هر طرف که امتیازاتش زودتر به حد نصاب معینی برسد برنده است . منشاء اغلب بازیهای با راکت بازیی است که بزبان انگلیسی آنرا کورت تنیس می نامند و در حوالی قرن 14 میلادی احتمالاً بوسیله ٔفرانسویان اختراع شد و پس از 1500 م . مورد توجه دربارهای فرانسه و انگلستان واقع شد... بازی تنیس بصورت فعلی بوسیله ٔ والتر وینگفیلد در انگلستان ابتکار شد(1873 م .). (از دایرة المعارف فارسی ). قطر توپ تنیس معمولاً کمتر از 6/35 سانتیمتر و بیشتر از 6/67 سانتیمتر نیست و وزنش نیز حداقل 56/70 گرم و حداکثر 58/47 گرم است . (از لاروس بزرگ ). رجوع به لاروس انسیکلوپدی ورزشها صص 447-465 شود.