تن فگار

تن فگار. [ ت َ ف َ ] (ص مرکب ) آزرده تن . خسته تن . مانده تن . تن درمانده و زمین گیر :
به دشت اندر آید برای شکار
من اینجا فتاده چنان تن فگار.

فردوسی .

رجوع به تن و فگار شود.