تهبیل

تهبیل . [ ت َ ] (ع مص ) ورزیدن جهت اهل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || به کسی هبلتک امک گفتن . (از اقرب الموارد) (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || گران کردن گوشت ، کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بیار شدن و برهم نشستن گوشت در کسی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد).