تهمت گاهلغتنامه دهخداتهمت گاه . [ ت ُ م َ ](اِ مرکب ) موضع تهمت . مواضع التهم . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). جایی که شخص را به گناه نکرده آلوده و متهم میسازد. رجوع به تهمت و دیگر ترکیبهای آن شود.
