تهنیت گر
لغتنامه دهخدا
تهنیت گر. [ ت َ ی َ گ َ ] (ص مرکب ) مبارکبادگوی :
همه مردمانش که حاضر بدند
که و مه همه تهنیت گر شدند.
رجوع به تهنیت و دیگر ترکیبهای آن شود.
همه مردمانش که حاضر بدند
که و مه همه تهنیت گر شدند.
شمسی (یوسف و زلیخا).
رجوع به تهنیت و دیگر ترکیبهای آن شود.
