تهود

تهود. [ ت َ هََ وْ وُ] (ع مص ) آهستگی نمودن در سخن . || یهود شدن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (ازاقرب الموارد). || پیوستگی جستن به رحم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پیوستگی جستن به رحم یا به حرمت . (از اقرب الموارد). || توبه کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). توبه کردن و بازگشتن به حق . (از اقرب الموارد). || کار نیکو نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عمل نیک کردن . (آنندراج ).