تهویر

تهویر. [ت َ ] (ع مص ) بر زمین زدن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). افگندن دیوار و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).