تهویع
لغتنامه دهخدا
تهویع. [ ت َ ] (ع مص ) به قی آوردن . (تاج المصادر بیهقی ). به قی کردن آوردن . (زوزنی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). به قی آوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : فی التهویل لاهو عنه ما اکله . (اقرب الموارد).