تواق

تواق . [ ت َوْ وا ] (ع ص ) نعت است از توق بمعنی آرزومند کسی شدن ، شدد للمبالغة، قال (ع ): المرء تواق الی ما لم ینل . (منتهی الارب ). سخت آرزومند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (آنندراج ). بسیار آرزومند. (ناظم الاطباء). مشتاق . (اقرب الموارد).