توانچه

توانچه . [ ت َ چ َ / چ ِ ] (اِ) تپانچه باشد. (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ) (از شرفنامه ٔ منیری ). بر وزن و معنی طپانچه است که به عربی لطمه گویند. (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به تپانچه و طپانچه شود.