توبه فرما

توبه فرما. [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ ف َ ] (نف مرکب ) آنکه مردم را به سوی خدا و بازگشت از گناه امر کند. آنکه نهی از منکر و امر به معروف کند. آنکه گناهکاران را از ادامه ٔ اعمال خلاف بازدارد. مجازاً، حاکم شرع :
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند؟

حافظ.

رجوع به توبه و دیگر ترکیبهای آن شود.