توبه گری

توبه گری . [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ گ َ ] (حامص مرکب ) توبه کردن . بازگشتن از گناه :
همه ٔ روزه مرا توبه گری درخور بود
روزه بگذشت و کنون نیست مرا آن درخور.

فرخی .

رجوع به توبه و دیگر ترکیبهای آن شود.