توته

توته . [ تو ت َ / ت ِ ] (اِ) گوشت زیادتی باشد که گاه در اندرون پلک چشم و گاهی در بیرون آن برآید و گاه به سرخی و گاه بسیاهی گراید و نرم بود و مانند توت سیاه آویخته باشد و گاه خون از وی روان شود و گاهی نشود. (برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). و سبب آن خون فاسد سوخته است .(فرهنگ جهانگیری ) (انجمن آرا) (آنندراج ). رجوع به ترجمه ٔ داود ضریر انطاکی و بحر الجواهر و توثة شود.