توتیای ابیضلغتنامه دهخداتوتیای ابیض . [ ی ِ اَب ْ ی َ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) سولفات دو زنک .(لکلرک از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). در لاروس توتیای مطلق را اکسید روی معنی کرده است . رجوع به توتیا و دیگر ترکیبهای آن شود.
