توحید حالی

توحید حالی . [ ت َ / تُو دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آنست که حال توحیدوصف لازم ذات موحد گردد و جمله ٔ ظلمات و رسوم وجود او در غلبه ٔ اشراق نور توحید متلاشی گردد. (از فرهنگ علوم عقلی ). رجوع به توحید و دیگر ترکیبهای آن شود.