توخیةلغتنامه دهخداتوخیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) متوجه کردن کسی را در کاری . || جستن خشنودی کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).