تودین
لغتنامه دهخدا
تودین . [ ت َ ] (ع مص ) تر کردن و تر نهادن در آب و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || کوتاه گردانیدن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || به عصا زدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
