توران ستان
لغت‌نامه دهخدا
توران ستان . [ س َ / س ِ ] (نف مرکب ) ستاننده ٔ توران . تسخیرکننده ٔ توران . توران گشای . از القاب رستم :
ور عدو بیژن شبیخون است شاه
رستم توران ستان باد از ظفر.
رستم توران ستانست این خلف کز فر او
ایلدگزرا ملک کیخسرو میسر ساخته .
رجوع به توران و دیگر ترکیبهای آن شود.
ور عدو بیژن شبیخون است شاه
رستم توران ستان باد از ظفر.
خاقانی .
رستم توران ستانست این خلف کز فر او
ایلدگزرا ملک کیخسرو میسر ساخته .
خاقانی .
رجوع به توران و دیگر ترکیبهای آن شود.
