توفیه . [ ت َ ] (ع مص ) در بیت زیر از سنائی به معنی تَوفیَه آمده است : آن ز توفیه و صیانت ملک را خیرات بخش وآن ز توجیه ودیانت شرع را اندیشه خوار. سنائی . رجوع به توفیة شود.

توفیه

وَفَّاهُ

وُفِّيَتْ

تُوَفَّوْنَ

تُوَفَّىٰ

نُوَفِّ

اندیشه خوار

توفیة

تدرع

آل بوسفیان

سنبوت

شریک پاتخته

شاه محمود

ترفق

لولک

ابوابراهیم مزنی

معاذاللـه

لغت‌نامه دهخدا