توقل

توقل . [ ت َ وَق ْ ق ُ ] (ع مص ) بر کوه شدن . (تاج المصادر بیهقی ). دور برشدن بز کوهی ، بر کوه . (زوزنی ). بر کوه برآمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ومن المجاز: توقل فی مصاعد الشرق . (اقرب الموارد).