توهرلغتنامه دهخداتوهر. [ ت َ وَهَْ هَُ ] (ع مص ) گذشتن بیشتر از شب و بیشتر از زمستان . || فرودریدن ریگ . || مضطر کردن کسی را در سخن به چیزی که متحیر بماند در آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
