توهس

توهس . [ ت َ وَهَْ هَُ ] (ع مص ) شتافتن . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پای درخزانیدن به زمین در رفتار. یقال : یتوهس الارض فی مشیته ؛ ای یغمزها غمزاً شدیداً. || به طرز نیکو رفتن شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || گرانبار رفتن . (از اقرب الموارد). || (اِ) رفتار گرانبار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).