توکل سرا
لغت‌نامه دهخدا
توکل سرا. [ ت َ وَک ْ ک ُ س َ ] (اِ مرکب ) سرای توکل . جایگاه توکل :
کلید توکل ز دل جویم ایرا
به از دل توکل سرائی نبینم
دری تنگ بینم توکل سرا را
ولیک از درون جز فضائی نبینم
توکل سرا هست چون نحل خانه
که الا درش ، تنگنائی نبینم .
رجوع به توکل شود.
کلید توکل ز دل جویم ایرا
به از دل توکل سرائی نبینم
دری تنگ بینم توکل سرا را
ولیک از درون جز فضائی نبینم
توکل سرا هست چون نحل خانه
که الا درش ، تنگنائی نبینم .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 293).
رجوع به توکل شود.
